In Memoriam Jan van den Eijnden

In Memoriam Jan van den Eijnden

In Memoriam Dr. Johannes Gerardus Josephus (Jan) van den Eijnden (12 juni 1946 – 4 april 2023)

Met verdriet en dankbaarheid meldt het bestuur van het Franciscaans Studiecentrum dat haar oud medewerker en huidig secretaris Dr. Jan van den Eijnden, minderbroeder te Megen, vandaag is overleden. Jan was vanaf de oprichting in 1985 betrokken bij het FSC, eerst als bestuursvoorzitter, van 1990 tot 2013 als staflid en meteen daarna (weer) als bestuurslid, de laatste jaren als secretaris. In al zijn functies viel zijn talent voor besturen op, met name zijn aandacht voor de verschillende stemmen, ook die van de enkeling.

Hij gaf college over Franciscaanse theologie en spiritualiteit, en over de spiritualiteit van de liturgie, waarbij hij een scherpe blik kon combineren met een sympathie voor de weerbarstigheid van het onderwerp.
Het onderzoek van Jan was vooral gericht op de franciscaanse theologie, met een bijzondere aandacht voor Bonaventura. Jan promoveerde in 1994 op het proefschrift Poverty on the Way to God. Thomas Aquinas on Evangelical Poverty. Hij publiceerde onder meer Franciscus als teken aan de hemel. de preken van Bonaventura over Franciscus van Assisi (2003), Bonaventura, Volmaakt leven: Over verlangen, volharding en vervulling (2011) en Bonaventura, Vleesgeworden Woord: Preken en Schriftcommentaren bij gelegenheid van Kerstmis (2015). Bij zijn afscheid verscheen onder redactie van Krijn Pansters De volgeling die voorgaat. Leiderschap in het licht van Franciscus van Assisi. Theologische essays bij het afscheid van Jan van den Eijnden ofm (2014).
Vorige week verscheen zijn laatste artikel in Franciscaans Leven, over Wijsheidsspreuk 1, een tekst die hem na aan het hart lag. Jan combineerde een diep en doorleefd verstaan van de spiritualiteit met de rauwe praktijk van het dagelijks leven. Dat leverde vaak verrassende inzichten op over Franciscus’ armoede, verhouding tot de natuur en zijn navolging van Christus.

Jan had al langere tijd een ziekte onder de leden, maar kon daar enige jaren toch goed mee overweg. Hij vertelde eens trots dat de dokter hem na een controle in januari alvast een goed nieuwjaar wenste: hij hoefde pas een jaar later terug te komen. Toch ging het de laatste weken snel achteruit, zo snel dat zijn overlijden als een verrassing kwam. Dat deze bijzondere broeder nu thuis mag komen bij God, en bij ons mag blijven als een inspirerende en troostende herinnering.