Op 21 december van het vorige jaar is Hans Sevenhoven overleden, 77 jaar oud. Hij was lang medewerker van het Franciscaans Studiecentrum.
Hans trad in 1964 in bij de franciscanen en studeerde theologie in Utrecht waarbij hij zich bij prof.dr. V. Brümmer specialiseerde in godsdienstfilosofie. Zijn doctoraalscriptie werd in 1979 als boek gepubliceerd onder de titel Verslag van een ontdekkingsreis naar Franciscus. Enkele patronen uit het denkweefsel van een geestelijk leider.
In 1981 werden Hans Sevenhoven en Gerard Pieter Freeman in een duobaan als opbouwwerker aangesteld bij de Franciskaanse Samenwerking met als opdracht te werken aan de verspreiding van de franciscaanse spiritualiteit buiten de kring van de kloosterbroeders en -zusters. Ze werkten drie jaar (1982-1985) nauw samen. Het was een creatieve tijd waarin ze veel nieuwe mensen konden oriënteren op de franciscaanse spiritualiteit die zo een duidelijker gezicht kreeg voor leken. De vrucht van het groepsgewijze lezen van Franciscus’ Testament is te vinden in G.P. Freeman & H. Sevenhoven, De nalatenschap van een arme. Commentaar op het Testament van Franciscus van Assisi, dat twee drukken beleefde (1984 en 1989) en in het Duits, Engels en Pools vertaald werd.
In 1986 nam Hans ontslag en ging hij werken aan een proefschrift met als centrale vraag of en hoe de theorie van Thomas Kuhn over paradigmawisseling in de wetenschap licht werpt op de paradigmawisseling in de levensbeschouwing die Franciscus in de dertiende eeuw te weeg bracht. Na een enthousiast begin liep Sevenhoven jammer genoeg vast. Het meest concrete resultaat is te vinden in H. Sevenhoven, “Er wurde einer von uns! Anwendung der Paradigmentheorie auf Franziskus” in Wissenschaft und Weisheit 54 (1991) 27-43.
In 1990 werd hij aangesteld bij het Franciscaans Studiecentrum, deels om verder te werken aan dit onderzoek en deels om Henk Loeffen op te volgen die in dat jaar overleden was. Daar kwam een nieuw element bij: de mogelijke bijdrage van de franciscaanse spiritualiteit aan de huidige milieuproblematiek. Hans engageerde zich ook persoonlijk bij het franciscaanse milieuproject in Stoutenburg. Omdat hij niet gepromoveerd was, werd zijn aanstelling aan het FSC in 2001 beëindigd. Niettemin heeft de franciscaanse wereld veel aan Hans te danken, met name door zijn grote inzet om het franciscaanse gedachtengoed door te geven in talrijke artikelen in Franciscaans Leven en andere tijdschriften, en door zijn bijdragen aan allerlei cursussen en bezinningsdagen. Hans’ eigen bijdrage kenmerkte zich door verschillende sterke punten. Hij had zich gespecialiseerd in godsdienstwijsbegeerte; daardoor was hij sterk beschouwend. Hij had een grote kennis van de franciscaanse bronnen. Hij vertelde graag verhalen en deed dat goed.
In 2001 werd hij voor korte tijd projectmedewerker van de Franciscaanse Beweging en in 2004 pastoraal werker in Duiven. Daarnaast gaf hij al vanaf 1998 cursussen aan het franciscaanse centrum voor spirituele ontwikkeling La Verna in Amsterdam. Ook voor de Franciscaanse Beweging bleef hij actief: hij schreef tussen 2013 en 2016 vier boekjes over de trefwoorden van de beweging: eenvoudig, betrokken, kwetsbaar en vredelievend, en was bestuurslid van 2015 tot 2018. In die tijd kreeg dementie steeds meer greep op hem, maar Hans’ liefde voor Franciscus en zijn broeders en zusters bleef groot.
Gerard Pieter Freeman